Dat oude glas zit ook nog eens verpakt in prachtig metaal. Soms messing, maar meestal aluminium. Tot in de details perfect bewerkt. Gegraveerde cijfers en letters, zorgvuldig opgevuld met lak. Minuscule boutjes netjes verzonken in piepkleine gaatjes. Waarbij ik mij altijd afvraag hoe je die schroefjes aandraait zonder dat de lak er af gaat.
Deze Panagor F/2.8 90 mm Macro met Canon FD vatting heeft nog een borgring. Die je zorgvuldig moet uitlijnen met een stip op de camera. Daarvoor zit er op de borgring geen geverfde stip maar een prachtig uitgeboord kuiltje! Past perfect bij die fraaie ribbels.
Objectieven worden zo bijna niet gemaakt. Met een enkele uitzondering is het allemaal kunststof. Cijfers en letters er opgedrukt en binnen een paar jaar er weer afgesleten. Die objectieven worden nooit zo oud als deze 35+ jarige veteraan. Tenzij je een Zeiss objectief koopt. Kost nieuw wel 1000+ euro. Veel geld, maar dit Panagor objectief kostte toendertijd ook wel 750 gulden. Was in de jaren '70 ook een bak geld. Nu is zo'n objectief in perfecte staat nog zo'n 150-200 euro waard.
Uiteraard is dit "oud ijzer" gefotografeerd met oud glas: een Canon FD F/3.5 50 mm Macro. Best scherp, nietwaar? Klik op de foto om het echt goed te zien.
Voor de oplettende lezer: ja ik weet dat ik dik achterloop met de foto's van de maand. Iets te veel tijd kwijt aan het "nieuwe" optische speelgoed. Doe mijn best om het in te lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten