Elke beweging roept een tegenbeweging op. Nu de digitale fotografie echt bruikbaar is geworden klinkt de roep om analoge fotografie. Want dat was veel mooier, authentieker, minder kil etc. Wil je dus creatief zijn, haal die filmrolletjes (flink over de datum) uit de vriezer. Pak een oude (liefst oost-europese) camera, belicht op de gok en breng je rolletje naar de Hema om te ontwikkelen.
Dan krijg je weer die vertrouwde kwaliteit. Ja, dus flinke korrel, krassen veroorzaakt door camera en ontwikkelcentrale, vlekken door het niet goed spoelen etc. Want dat was ook analoog. Dat ontdekte ik weer toen ik zo'n 50 negatieven en dia's scande ter gelegenheid van de 50ste verjaardag van Marcel Visser. Negatieven en dia's die zeer goed gearchiveerd waren. Desondanks vol stofjes en krassen, feilloos opgepikt door de scanner. Zoals te zien op de rechter foto. Gelukkig is er nu digitale techniek om te retoucheren. Waardoor er toch nog een bruikbare foto ontstaat. Mark anno 1984, zeg maar. En die rolletjes blijven bij mij dus gewoon in de vriezer. Uit nostalgische overwegingen.
