Zouden heerlijk zijn. Dat vonden de slakken in ieder geval wel. Daar stoorde Lotte zich niet zo aan. Dat is niet zo moeilijk als je twee weken de zorg voor je tuin lekker thuis laat.
Dus Marja en ik iedere nacht, uitgerust met hoofdlampjes en rubber handschoenen, de tuin in. Wat de buren ook mochten denken, wij waren gewoon op slakkenjacht.
Per keer een kilo slakken uit het aardappelveld geplukt. In al die weken dus een veelvoud van de vijf kilo geoogste eerstelingen.
Om te laten zien dat zij het best kan rooien zonder ons, dook Lotte in haar overall en zanddoorlatende klompen het veld in. Om "haar" aardappelen op te graven. En besloot meteen om misschien toch maar boer te worden. Dus niet langer piloot (na een bezoek aan Aviodome), of advocaat of architect of cupcake bakker of ... Ach je kunt met alles je aardappels, euuh brood, verdienen.
